W dniach 23-25. września 2011 roku w naszej parafii na zaproszenie lubańskiej rady parafialnej przybywali przedstawiciele z Parafii Ewangelicko-Augsburskiej w Drogomyślu. Ośmioosobową delegację stanowili: ks. Karol Macura, ks. Tomasz Bujok, dwóch konfirmantów oraz dwa małżeństwa zaangażowane we współtworzenie życia drogomyskiej parafii.

Wizyta rozpoczęła się w piątek wieczorem spotkaniem przy kolacji i ustaleniem planu pobytu. Zakładał on poznanie siedziby parafii w Lubaniu wraz z jej filiałami. W sobotę program wizyty rozpoczęła modlitwa w kaplicy w Bolesławcu w której udział wzięli miejscowi parafianie. Goście zapoznali się z historią kościoła ewangelickiego w Bolesławcu po II wojnie światowej w relacji parafian, a następnie udali się na krótki spacer po bolesławieckim rynku. Odwiedzili też dawny kościół ewangelicki ? kościół zamkowy z którym do dziś wiążą się wspomnienia bolesławieckich parafian. Następnie udali się do Lubania, gdzie mogli zapoznać się z siedzibą parafii ewangelickiej, jej stanem posiadania, warunkami do pracy parafialnej i zwiedzili kościół parafialny Marii Panny. Po obiedzie goście udali się do Bogatyni, aby odwiedzić tamtejszą kaplicę znajdującą się na cmentarzu. Ks. Cezary Królewicz opowiedział powojenną historię kościoła ewangelickiego w Bogatyni rozpoczynając od zwiedzenia dawnego kościoła ewangelickiego apostołów Piotra i Pawła. Przed wojną stanowił on wraz z dzisiejszą kaplicą ewangelicką jedną całość. Trudne lata powojenne nie od razu rozstrzygnęły kwestię tego kościoła. Istnieje w tym względzie wiele nieporozumień i niewyjaśnionych do końca kwestii np. co stało się z okalającym ten kościół cmentarzem w jego dziś katolickiej części, gdzie zbudowano m.in. katolicką plebanię. Następnie goście przeszli na dziś ewangelicką część cmentarza, gdzie od zakończenia II wojny światowej odbywają się nabożeństwa ewangelickie w kaplicy cmentarnej. Obeszli cmentarz, a na zakończenie modlili się w kaplicy czytając i śpiewając psalmy. W drodze powrotnej do Lubania zwiedzili jeszcze punkt widokowy kopalni węgla brunatnego Turów. Po kolacji w Lubaniu goście do późnych godzin wieczornych przebywali w kościele w Lubaniu planując wspólne działania parafii ewangelickich w Lubaniu i Drogomyślu. W czasie niedzielnego nabożeństwa brali również czynny udział poprzez czytania tekstów liturgicznych i grę na organach. Pobyt delegacji z Drogomyśla był dla lubańskiej parafii bardzo ważnym wydarzeniem i wiele na to wskazuje, że i historycznym wydarzeniem w związku z planowanymi wspólnymi działaniami obu parafii.

ks. Cezary Królewicz

19. września 2011 roku w Bogatyni obradowała na swoim wyjazdowym posiedzeniu Rada Parafialna naszej Parafii.

Obrady rozpoczęły się modlitwą w kaplicy cmentarnej. Następnie Rada zapoznała się ze stanem obecnym kaplicy i cmentarza, a ks. Królewicz przedstawił krótko ich historię.

Głównym tematem spotkania było omówienie dzisiejszej sytuacji cmentarza i kaplicy ewangelickiej w Bogatyni położonych przy ulicy Marii Skłodowskiej-Curie 40a. Omawiano sytuację prawną, stan zabezpieczeń, możliwość ponownego doprowadzenia wody jak i potrzeby remontowe. Przyjęto do dalszej pracy program uporządkowania i zewidencjonowania terenu cmentarza i kaplicy z wydzieleniem jedynej kwatery grzebalnej. Przyjęto wstępnie zasady stworzenia regulaminu cmentarza, wprowadzenia tzw. opłat za miejsce i sposobu bieżącej pielęgnacji i utrzymania porządku. Określono zakres prac porządkowych, które należy wykonać jeszcze w roku 2011.

Rada omawiała także sprawy bieżące kładąc nacisk na dalsze porządkowanie spraw majątkowych, co obecnie leży w gestii Parafii Ewangelicko-Augsburskiej w Jeleniej Górze ? Cieplicach. Rada podsumowała działania Parafii w pierwszym półroczu roku 2011, a następnie zaplanowała schemat lekcji nauczania kościelnego (lekcji religii), który przyjęto do realizacji. Ujęto w nim wszystkie grupy wiekowe i miejsca w których dzieci są i będą nauczane w roku szkolnym 2011/2012. Rada odwiedziła jedną z rodzin, której obecnie nasza Parafia wraz Diakonią Polską pomaga zbudować studnię. Po zapoznaniu się z sytuacją na miejscu postanowiono nadal wspierać te rodzinę, aby przed zimą wykonać niezbędne prace zabezpieczające ich dom.

9. września 2011 roku w Bogatyni miały miejsce szczególne uroczystości. Staraniem Bractwa Ziemi Bogatyńskiej odbyło się po raz trzeci spotkanie byłych i obecnych mieszkańców Bogatyni. Rozpoczęło się ono nabożeństwem ekumenicznym w byłym kościele ewangelickim Apostołów Piotra i Pawła, gdzie liturgię wspólnie prowadzili miejscowy proboszcz rzymskokatolicki ks. Kazimierz Pracownik oraz ks. Cezary Królewicz z Parafii Ewangelicko-Augsburskiej w Lubaniu ? duszpasterz ewangelików w Bogatyni. Księża mówili o modlitwie w oparciu o modlitwę Jezusa w Getsemane. Zmówiono modlitwę ekumeniczną i dziękowano Bogu za wspólne spotkanie byłych i obecnych mieszkańców Bogatyni. Został również pobłogosławiony i rozdzielony chleb między uczestnikami nabożeństwa.

Kontynuacją nabożeństwa była modlitwa w kaplicy ewangelickiej położonej w sąsiedztwie. Zgromadzonych powitał ks. Królewicz wyrażając swoją radość z obecności ks. Pracownika w miejscu kultu religijnego bogatyńskich ewangelików. Ksiądz Królewicz przypominał krótko trudną powojenną historię kościoła ewangelickiego w Bogatyni wyrażając przekonanie, że najgorsze już minęło. Ks. Pracownik odnosząc swoje wystąpienie do części liturgicznej w słowach pozdrowienia skierowanych do bogatyńskich ewangelików mówił o istocie chrześcijańskiej nadziei. Następnie rozpoczęła się część liturgiczna powtórnego pochówku byłych mieszkańców Białopola położonego niedaleko Bogatyni. Powtórny pochówek związany był z przeprowadzoną ekshumacją w związku z  planowanym rozszerzeniem zakresu wydobycia węgla brunatnego przez kopalnię Turów.

Po ekshumacji szczątki byłych mieszkańców Białopola spoczęły na cmentarzu ewangelickim w Bogatyni przy kaplicy ewangelickiej. Uroczystość miała także charakter ekumeniczny. Uroczystości kościelne zaszczycił swoją obecnością burmistrz Dominik Matelski. Dalsza część spotkania byłych i obecnych mieszkańców Bogatyni odbywała się w restauracji Jubilat. Wśród gości obecni była pani posłanka Elżbieta Zakrzewska oraz Edward Szczerbień prezes Południowo-Zachodniego Forum Samorządu Terytorialnego Pogranicze. Był czas na wspomnienia przed i powojenne, wspólny posiłek oraz rozmowy. Uroczystości z pewnością na długo zapadną w pamięci organizatorów tj. Bractwa Ziemi Bogatyńskiej, którego jednym z aktywnych członków jest kurator Parafii Ewangelickiej w Lubaniu, a członkami także ewangelicy z Bogatyni.

Tekst: ks. Cezary Królewicz         Zdjęcia: Wojciech Kulawski

1. września 2011 roku w kolejną rocznicę wybuchu II wojny światowej w Görlitz zorganizowana została już po raz siedemnasty wędrówka wzdłuż Nysy Łużyckiej od dzielnicy Weinhübel do centrum miasta. Wędrówkę rozpoczęto modlitwą w kościele Zmartwychwstania prowadzoną przez ks. Ulricha Wollstadta. Głównym zamysłem było przypominanie skutków wojny jako ostrzeżenie dla następnych pokoleń. Jednocześnie dziękczynienie Bogu za życie w pokoju i dar pojednania. Organizatorami były parafie ewangelickie. Do dziś bardzo wiele mostów na Nysie Łużyckiej w Görlitz nie istnieje, gdyż zostały one wysadzone przez wycofujące się wojska niemieckie w roku 1945. Uczestnicy wędrówki zatrzymywali się w miejscach, gdzie do dziś zostały wyraźne ślady dawnych mostów. Głos zabierali księża i osoby świeckie przypominając historię tych miejsc oraz ich historyczne odniesienia. Poruszane były trzy główne kwestie: wspomnienie napaści Niemiec na Związek Radziecki w roku 1941, budowy muru berlińskiego przed 50. laty oraz skutki wprowadzenia stanu wojennego w Polsce w postaci jeszcze większego pragnienia wolności i demokracji oraz przestrzegania praw człowieka po obu stronach Nysy Łużyckiej o czym mówił ks. dr Hans Wilhelm Pietz z Görlitz. Problematyka II wojny światowej w różnych jej aspektach przeplatała się z refleksją teologiczną i zwiastowaniem Słowa Bożego.
Jednym z miejsc modlitwy był kościół rzymskokatolicki w dzielnicy Weinhübel. Modlitwę prowadziła członkini rady diecezjalnej rzymskokatolickiego biskupstwa Görlitz Evamaria Nowy.

Na moście staromiejskim odbudowanym przed kilkoma laty modlitwę prowadził ks. Cezary Królewicz z Parafii Ewangelickiej w Lubaniu przypominając m.in. o początkach polskich nabożeństw ewangelickich w Görlitz w roku 2006. Ich regularne odprawianie stało się możliwe dzięki zaproszeniu strony niemieckiej do kościoła Apostołów Piotra i Pawła. Zaproszenie to pozwoliło ewangelikom ze Zgorzelca i okolic gromadzić się na nabożeństwach w kościele, a nie jak dotąd w kaplicy zorganizowanej w jednej ze zgorzeleckich kamienic.

Wędrówka wzdłuż Nysy Łużyckiej szlakiem dawnych i obecnych mostów łączących po drugiej wojnie światowej nie tylko dwie części miasta, ale i dwa państwa zakończyła się modlitwą w kościele ewangelickim Apostołów Piotra i Pawła. Prowadził ją gospodarz miejsca ? ks. prob. Christian Bochwitz.

Wszyscy zgodnie umówili się, aby znów za rok wędrować tym samym szlakiem.

Tekst: ks.Cezary Królewicz

Zdjęcia: Lutz Schulmann

10. września 2011 roku w ramach 3. Saksońskiej Wystawy Krajowej ? 800 lat via regia jako wydarzenie towarzyszące wystawie odbyła się pielgrzymka ekumeniczna szlakiem z polskiego Gronowa położonego niedaleko Zgorzelca do Görlitz. Pielgrzymka rozpoczęła się w dawnym kościele ewangelickim w Gronowie (dawniej: Gruna) nabożeństwem ekumenicznym i błogosławieństwem na drogę, a zakończyła refleksją o wieczności przy kopii Grobu Świętego (Heiliges Grab). Trwająca ponad 8 godzin pielgrzymka prowadziła dobrze oznakowanym szlakiem pielgrzymkowym św. Jakuba. Na tym odcinku współcześnie wiedzie on częściowo przez pola wzdłuż niedawno wybudowanej autostrady A4, wioski, ale też przez centrum miast Zgorzelca i Görlitz.  Na kanwie Psalmu 121 księża rzymskokatoliccy i ewangeliccy przygotowali 7 medytacji tematycznych, które przedstawiali w trakcie wędrówki. Pierwszą i drugą medytację o oczach i pomocy zaprezentował ks. Rodryg Albin z rzymskokatolickiej parafii w Żarskiej Wsi, najpierw w Gronowie na rozpoczęcie, a później w kościele rzymskokatolickim w Jędrzychowicach. Trzecią medytację o niebie i ziemi przygotował ks. dr Hoffmann z rzymskokatolickiego ordynariatu diecezji Görlitz. Uczestnicy pielgrzymki mogli jej wysłuchać w rzymskokatolickim kościele św. Bonifacego w Zgorzelcu. Czwarta medytacja dotycząca stróża Izraela przygotowana przez ks. Cezarego Królewicz ? proboszcza Parafii Ewangelicko-Augsburskiej w Lubaniu wygłoszona została na środku mostu staromiejskiego łączącego nie tylko dwie części miasta tj. Zgorzelec i Görlitz, ale jednocześnie dwa państwa Polskę i Niemcy. Piątej medytacji przygotowanej przez ks. Christina Bochwitza ? proboszcza Parafii Ewangelickiej Śródmieścia Görlitz uczestnicy wysłuchali w krypcie kościoła ewangelickiego Apostołów Piotra i Pawła w Görlitz, gdzie na nabożeństwach od pięciu lat regularnie co dwa tygodnie gromadzą się ewangelicy z Polski. Ostatnie dwie medytacje przygotował ks. dr Hans Wilhelm Pietz. Mówił o duszy i wieczności. Pielgrzymka na ostatnim swoim etapie kierowała się starą Drogą Krzyżową Görlitz kończącą się przy Grobie Świętym (Heiliges Grab). Medytacje przeplatane były każdorazowo odczytaniem psalmu 121 w j. polskim i niemieckim oraz śpiewem pieśni. Zapewniona była opieka medyczna i duszpasterska dla ponad 70. osób, które wzięły udział w tej pielgrzymce. Na zakończenie dzięki gościnności Ewangelickiej Fundacji Kultury wszyscy pielgrzymi mogli posilić się potrawami przyrządzonymi zgodnie ze średniowieczną recepturą. Ponad 20 km wędrówki pozwoliło na rozmowy, ale też na chwile refleksji. Nikt z uczestników nie narzekał na zmęczenie, a ładna pogoda sprzyjała dobrym nastrojom. W ten nietypowy sposób obchodzono jubileusz 800-lecia szlaku via regia łączącego niegdyś wschód i zachód Europy.

Pierwsze wzmianki o Via Regia pochodzą z 1252 r., kiedy pojawia się pod nazwą ?Strata Regia? (?Droga Królewska?) w dokumentach margrabiego Marchii Miśnieńskiej Henryka III. Początkami drogi były budowane przez wojska rzymskie trakty pomiędzy hiszpańską Galicją a Paryżem. Z czasem legiony wyruszyły na wschód w stronę Łaby. Z Moguncji wyruszyli przez Frankfurt, Fuldę, Eisenach, Erfurt, Lipsk by na Łabie ustanowić wschodnią granicę cesarstwa. W Świętym Cesarstwie Rzymskim Narodu Niemieckiego drogę rozbudowano dalej przez Zgorzelec do Wrocławia nazywając ją również ?Hohe Straße? (droga wysoka). Via Regia była drogą ponadregionalną sprzyjającą rozwojowi stosunków i kontaktów państw europejskich. Droga służąca początkowo jako trakt wojskowy, stawała się z czasem coraz ważniejszym traktem handlowym, co przyspieszało rozwój miast leżących na jej trasie. Na znaczeniu straciła dopiero w XIX w. kiedy dynamicznie zaczęła rozwijać się kolej żelazna.

ks. Cezary Królewicz

Wkrótce relacja fotograficzna