Idźcie tedy i czyńcie uczniami wszystkie narody, chrzcząc je w imię Ojca i Syna, i Ducha Świętego.  Ewangelia św. Mateusza 28,19

Chrzest Święty powinien być zgłoszony w kancelarii parafialnej przynajmniej na dwa tygodnie przed planowanym jego terminem.

Rodzice chrzestni powinni być członkami Kościoła Ewangelicko-Augsburskiego. Dopuszczalne jest, aby jedno z rodziców chrzestnych było innego wyznania chrześcijańskiego. Chrzestni pochodzący spoza Parafii osoby, która ma zostać ochrzczona, przedstawiają zaświadczenie o prawie do bycia chrzestnym, które wystawia proboszcz macierzystej Parafii chrzestnego. Jeśli rodzic nie jest wyznania ewangelickiego, wtedy powinien przedstawić podobne zaświadczenie ze swojej Parafii.

Przed aktem Chrztu Świętego duchowny Parafii przeprowadza rozmowę z rodzicami i rodzicami chrzestnymi na temat istoty Chrztu Świętego, wiary, zobowiązań i obowiązków rodziców i rodziców chrzestnych. Na to spotkanie rodzice zobowiązani są przynieść akt urodzenia dziecka  wydany przez USC.

INFORMACJE UZUPEŁNIAJĄCE

23 stycznia 2000 roku zwierzchnicy głównych Kościołów chrześcijańskich w Polsce podpisali Deklarację o wzajemnym uznaniu ważności chrztu.

Dokument był owocem kilkudziesięcioletnich wysiłków, spotkań i rozmów prowadzonych przez przedstawicieli Kościoła katolickiego i Kościołów zrzeszonych w Polskiej Radzie Ekumenicznej (PRE). Jego postanowienia głoszą, że chrzest raz udzielony w jednym z Kościołów jest ważny także w innym. Oznacza to, że jeśli chrześcijanin jednego wyznania przechodzi do innego, to nie można go powtórnie chrzcić. Jest to uroczyste i formalne potwierdzenie tradycji Kościoła, że sakrament chrztu przyjmuje się tylko raz, że jest on wspólny wszystkim wyznaniom chrześcijańskim i stanowi ich podstawę.

Uroczystość rozpoczęła się powitaniem ewangelickiego biskupa Mieczysława Cieślara. Zwrócił on uwagę, że podpisanie wspólnej Deklaracji winno przyczynić się do dawania świadectwa przez chrześcijan, którzy pokładają całą ufność i nadzieję w Jezusie.

Kazanie wygłosił kard. Józef Glemp. Zaznaczywszy, że rozdarcie chrześcijaństwa trwa od wieków, więc i „na powrót do jedności trzeba dużo czasu”, przypomniał najważniejsze wydarzenia na drodze dialogu ekumenicznego. – Członkowie Kościołów chrześcijańskich – powiedział – tak samo słyszą wezwanie Chrystusa, aby udzielać chrztu w imię Trójcy Świętej.

Zwierzchnik Kościoła Ewangelicko-Augsburskiego i prezes PRE bp Jan Szarek mówił, że „podpisanie Deklaracji jest znakiem czasu oraz świadectwem, iż gotowi jesteśmy w imieniu Jezusa Chrystusa dążyć konsekwentnie i skutecznie do jedności Kościoła”. – Możemy żyć obok siebie w jedności w Chrystusie i pojednanej różnorodności – wyjaśnił. I podziękował tym, którzy przyczynili się do powstania Deklaracji, zwłaszcza bp. Władysławowi Miziołkowi i o. Celestynowi Napiórkowskiemu OFMConv.

Dokument podpisali w tym dniu prawie wszyscy zwierzchnicy Kościołów należących do PRE i Kościoła katolickiego. Zabrakło wśród nich jedynie przedstawiciela Kościoła Chrześcijan Baptystów, a prawosławny metropolita warszawski i całej Polski Sawa uczynił to dzień wcześniej, w obecności patriarchy Konstantynopola, na spotkaniu z Polską Radą Ekumeniczną.

Doniosłość chwili podkreślała obecność m.in. ówczesnego premiera Jerzego Buzka (luteranina) z małżonką, nuncjusza apostolskiego w Polsce abp. Józefa Kowalczyka (dziś prymasa seniora) i abp. Alfonsa Nossola (ówczesnego przewodniczącego Rady Episkopatu Polski ds. Ekumenizmu).