Drodzy Parafianie
Dzisiejsza niedziela Cantate – Śpiewajcie Panu pieśń nową (Ps 98,1) biorąca swą nazwę od pierwszego słowa introitu, wzywa nas do śpiewania na cześć zmartwychwstałego Chrystusa. Kolejne nabożeństwo domowe ze Słowem Bożym i pieśnią ma nam dopomóc w święceniu dnia świętego w czasie pandemii. Wprowadzeniem niech będzie pieśń Boże wielki, pełnyś chwał w wykonaniu zboru, chórów i orkiestry w ewangelickim Kościele Jezusowym w Cieszynie:
Porządek nabożeństwa:
-
- Pieśń 787 – Imię Jezus!
- Modlitwa
- Czytania
- Wyznanie wiary
- Pieśń 715 – Ach potrzebuję Cię
- Kazanie
- Pieśń 634 – Cudowna Boża łaska Twa – (muzycznie orkiestra, słowa w śpiewniku)
- Modlitwa
- Błogosławieństwo
- Pieśń 100 – Przez dobrą moc Twą, Panie otoczon
UWAGA!!! Teksty pieśni wyświetlają się, a podkładem muzycznym jest gra na organach.
2. Modlitwa:
Boże i Ojcze niebieski, dawco dobrych i doskonałych darów!/ Prosimy Cię, ucz nas przez Ducha Świętego poznawać w darach Twoich miłosierdzie Twojego serca ojcowskiego,/ dziękować Ci i chwalić imię Twoje do końca dni życia naszego,/ przez Jezusa Chrystusa w Duchu Świętym, Pocieszycielu naszym. Amen
3. Czytania:
W 2. Księdze Kronik czytamy (2 Krn 5, 2-5.12-14):
(2) po czym zgromadził Salomon w Jeruzalemie starszych izraelskich i wszystkich naczelników plemion, książąt rodów synów izraelskich, ażeby przenieść Skrzynię Przymierza Pańskiego z Miasta Dawida, to jest z Syjonu. (3) Zgromadzili się zatem u króla wszyscy mężowie izraelscy na święto, a było to w miesiącu siódmym. (4) A gdy zeszli się wszyscy starsi izraelscy, Lewici wzięli Skrzynię (5) i zanieśli Skrzynię wraz z Namiotem Zgromadzenia, i wszystkie święte naczynia, jakie były w namiocie; zanieśli je kapłani i Lewici. (12) a wszyscy lewiccy chórzyści: Asaf, Heman, Jedutun wraz ze swymi synami i pobratymcami, odziani w bisior, stali z cymbałami, lutniami i cytrami po wschodniej stronie ołtarza, a z nimi stu dwudziestu kapłanów dmących w trąby, (13) i trębacze, i chórzyści mieli jak jeden mąż i jednym głosem zaintonować pieśń chwały i dziękczynienia Panu – gdy więc wzbił się głos trąb i cymbałów i innych instrumentów do wtóru pieśni pochwalnej dla Pana, że jest dobry i że na wieki trwa łaska jego, świątynia, to jest świątynia Pana, napełniła się obłokiem, (14) tak iż kapłani nie mogli tam ustać, aby pełnić swoją służbę, z powodu tego obłoku, gdyż świątynię Bożą napełniła chwała Pana.
W liście Apostoła Pawła do Kolosan czytamy (Kol 3,12-17):
12. Przeto przyobleczcie się jako wybrani Boży, święci i umiłowani, w serdeczne współczucie, w dobroć, pokorę, łagodność i cierpliwość, 13. nosząc jedni drugich i przebaczając sobie nawzajem, jeśli kto ma powód do skargi przeciw komu: Jak Chrystus odpuścił wam, tak i wy.
14. A ponad to wszystko przyobleczcie się w miłość, która jest spójnią doskonałości. 15. A w sercach waszych niech rządzi pokój Chrystusowy, do którego też powołani jesteście w jednym ciele; a bądźcie wdzięczni. 16. Słowo Chrystusowe niech mieszka w was obficie; we wszelkiej mądrości nauczajcie i napominajcie jedni drugich przez psalmy, hymny, pieśni duchowne, wdzięcznie śpiewając Bogu w sercach waszych; 17. i wszystko, cokolwiek czynicie w słowie lub w uczynku, wszystko czyńcie w imieniu Pana Jezusa, dziękując przez niego Bogu Ojcu.
4. Wyznanie wiary:
Wierzę w Boga Ojca, Wszechmogącego, Stworzyciela nieba i ziemi. I w Jezusa Chrystusa, Syna Jego Jedynego, Pana naszego, który się począł z Ducha Świętego, narodził się z Marii Panny, umęczon pod Poncjuszem Piłatem, ukrzyżowan, umarł i pogrzebion, zstąpił do piekieł, trzeciego dnia zmartwychwstał, wstąpił na niebiosa, siedzi po prawicy Boga, Ojca Wszechmogącego, skąd przyjdzie sądzić żywych i umarłych. Wierzę w Ducha Świętego, święty Kościół powszechny, społeczność świętych, grzechów odpuszczenie, ciała zmartwychwstanie i żywot wieczny. Amen.
6. Kazanie:
- A rano, wracając do miasta, łaknął.
- I ujrzawszy przy drodze jedno drzewo figowe zbliżył się do niego, ale nie znalazł na nim nic oprócz samych liści. I rzecze do niego: Niechaj się już nigdy z ciebie owoc nie rodzi na wieki. I uschło zaraz figowe drzewo.
- I ujrzawszy to uczniowie, zdumiewali się i mówili: Jakże prędko uschło figowe drzewo!
- A Jezus, odpowiadając, rzekł im: Zaprawdę powiadam wam, jeślibyście mieli wiarę i nie wątpili, nie tylko to, co się stało z drzewem figowym, uczynicie, ale gdybyście i tej górze rzekli: Wznieś się i rzuć do morza, stanie się tak.
- I wszystko, o cokolwiek byście prosili w modlitwie z wiarą, otrzymacie.
Mt 21, 18-22
Siostry i Bracia w Chrystusie
Niedziela Cantate, biorąca swą nazwę od pierwszego słowa introitu, wzywa nas do śpiewania na cześć zmartwychwstałego Chrystusa. Powstanie Chrystusa z grobu jest uwierzytelnieniem Jego krzyżowej śmierci, Bożą odpowiedzią na Jezusową modlitwę: „Ojcze, odpuść im, bo nie wiedzą, co czynią” (Łk 23,34), nowym czynem Boga, napełniającym serca ufnością i pewnością, że śmierć jest pokonana i każdy kto wierzy w Chrystusa w Nim żyje i na Jego wezwanie wstanie do życia w wieczności przed obliczem Boga i Ojca wszystkich ludzi.
W niedzielę Cantate pieśń i muzyka rozbrzmiewa w szczególny sposób w naszych kościołach. Dziś jednak ograniczenia spowodowane pandemią uniemożliwiają nam organizację tradycyjnych zjazdów chórów, koncertów czy innych form uwielbiania Boga poprzez śpiew i muzykę.
Cantate – śpiewajcie, śpiewajcie Panu pieśń nową. To wezwanie do śpiewu jest jednak wezwaniem stale aktualnym w każdym czasie. Wśród wielu różnych sposobów uwielbiania Boga jest śpiew i pieśń kościelna. Ona potrafi zarówno pobudzić do wiary jak i ją krzepić niosąc w sobie Słowo Prawdy – Słowo Boże. Nie jest sprawą przypadku, że wielkie ruchy odnowy w Kościele były jednocześnie czasem rozkwitu pieśni religijnej. O ogromnej sile tej pieśni dobrze wiedzieli prześladowani z powodu swojej wiary. Już pierwsi męczennicy wiary chrześcijańskiej ginęli za swoje przekonania z pieśnią na ustach. W czasie Reformacji pieśni religijne przyczyniały się do rozbudzenia i umocnienia życia religijnego. W latach kontrreformacji pieśń okazała się niezwykłym orężem w podtrzymaniu wiary wśród prześladowanej ludności. Powstające wówczas kancjonały czyli śpiewniki ewangelickie miały za zadanie krzepić w wierze i pomagać przetrwać najgorszy czas prześladowań za wiarę w Chrystusa. Kancjonał wraz z Pismem Świętym i postyllą czyli zbiorem kazań pozwalał skutecznie bronić wiary w godzinie próby.
Śpiewanie jest bowiem nie tylko chwaleniem i wielbieniem Boga, ale również pomaga w zrozumieniu Bożej Prawdy. Nasz współczesny Śpiewnik Kościelny – Kancjonał zawiera w sobie duże bogactwo tematycznych i okolicznościowych pieśni. Pozwala to na śpiew w każdym czasie i różnych okolicznościach. Można wyśpiewać z nich wszystko to, co przeżywa i czuje ludzkie serce, a także i to czego ono potrzebuje.
Niestety tradycja śpiewu jest dzisiaj coraz słabsza. Coraz mniej ludzi śpiewa w swoich domach czy też przy innych okazjach. Jednym z niewielu miejsc, gdzie śpiew stale jest pielęgnowany, jest Kościół. Szczególną okazją do śpiewania są nabożeństwa.
Kościół przez wieki uwielbia Boga i Syna Jego, Jezusa Chrystusa przez psalmy, hymny i pieśni duchowne. Pielgrzymujący lud Boży śpiewa na cześć Pana i Zbawiciela swojego. Pieśnią tego ludu jest również jego życie przy boku Chrystusa.
Umiłowani w Panu!
Słowo dzisiejszej Ewangelii ukazuje nam Jezusa idącego z Betanii do świątyni. Po drodze ujrzał On drzewo figowe. Zbliżył się do niego chcąc się nasycić jego owocami, ale spostrzegł, iż nie było na nim żadnych owoców, a jedynie liście. Wtedy powiedział: Niechaj się już nigdy z ciebie owoc nie rodzi na wieki. I uschło zaraz figowe drzewo.
Będący z Nim uczniowie Jego zdumiewali się nad tym co powiedział Jezus i co zobaczyli. Widząc ich zdumienie Jezus dodał: Zaprawdę powiadam wam, jeślibyście mieli wiarę i nie wątpili, nie tylko to, co się stało z drzewem figowym, uczynicie, ale gdybyście i tej górze rzekli: Wznieś się i rzuć do morza, stanie się tak.
Zdrowe drzewa figowe przynosiły w Palestynie owoce przez 10 miesięcy w roku. Jezus wykorzystał przypadek drzewa figowego, które nie wydawało owoców, żeby wskazać swoim uczniom na wiarę, która może pokonać wszelkie przeszkody. Dlatego dodaje On jeszcze: ale gdybyście i tej górze rzekli: Wznieś się i rzuć do morza, stanie się tak.
Taką moc ma wiara. Dzięki niej człowiek może pokonać wszelkie przeszkody i trudności.
Uschnięte drzewo figowe jest również symbolem losu pozbawionego ducha narodu izraelskiego. Najważniejsza jest jednak wiara, której znaczenie podkreślił Jezus dodając jeszcze: I wszystko, o cokolwiek byście prosili w modlitwie z wiarą, otrzymacie.
Te słowa Jezusa były z pewnością dla Jego uczniów słowami pełnymi nadziei. Takimi są i dla nas dzisiaj. Są one jednocześnie zachętą do modlitwy przepełnionej wiarą.
Umiłowani w Panu!
Jak wspaniale brzmią słowa Jezusa o wierze i modlitwie połączone z obietnicą wypełnienia się tego, o co będziemy prosić naszego Pana. Czy może być coś piękniejszego od obietnicy naszego Zbawiciela? Ale ta obietnica spełni się tylko wtedy, kiedy będziemy mieć silną wiarę, wiarę w Boga. To jest warunek konieczny, ale zarazem wystarczający.
Z pewnością dlatego ks. dr Marcin Luter w swoich sztandarowych postulatach podkreślał jej znaczenie pisząc sola fide – tylko wiara. Wiara w Boga była dla Lutra najlepszym dobrym uczynkiem człowieka. Ona wszak jest rozstrzygającą o naszym zbawieniu, odpuszczeniu grzechów i życiu wiecznym. Ona pozwala nam przyjąć ofiarę krzyżową Chrystusa i odnosić zwycięstwo nad grzechem, szatanem i śmiercią. I dlatego ona pozwala nam rzeczywiście pokonywać wszelkie życiowe przeszkody, tak jak mówił o tym Jezus swoim uczniom w drodze z Betanii.
Siostry i Bracia w Chrystusie!
Wiara ma decydujące znaczenie w życiu każdego z nas. Bez niej jesteśmy pozbawieni prawdziwej mocy i nadziei.
Siłę wiary dobrze znali również twórcy pieśni i muzyki kościelnej. Ona była dla nich inspiracją do twórczości muzycznej na kanwie Pisma Świętego. To nie tylko znany nam dobrze nasz współwyznawca Jan Sebastian Bach z jego słynnym podpisem pod stworzonymi dziełami Soli Dei Gloria, i nie tylko ks. Trzanowski zwany często słowiańskim Lutrem i ks. Buzek, ale to też i nam współcześni kompozytorzy i twórcy muzyki tacy jak ś.p. prof. Stanisław Hadyna twórca Zespołu Pieśni i Tańca „Śląsk” będący jednocześnie kompozytorem, dyrygentem, pisarzem i dramaturgiem. To też i ś.p. prof. Karol Stryja dyrygent, pedagog i inicjator Międzynarodowego Konkursu Dyrygenckiego im. Grzegorza Fitelberga w Katowicach. To również cały szereg osób żyjących współcześnie i tworzących wspaniałą muzykę, zainspirowanych wiarą w Jezusa Chrystusa.
Umiłowani w Panu!
Cały nasz Śpiewnik tchnie przecież modlitwą przepojoną głęboką wiarą w naszego Ukrzyżowanego i Zmartwychwstałego Pana. Pieśń ewangelicka zawsze budziła do wiary i krzepiła wiarę w Jezusa Chrystusa. Niech tak będzie nadal, także i dziś, kiedy słuchamy pieśni naszych chórów.
Pielęgnujmy w naszych domach i rodzinach tradycję śpiewu pieśni kościelnych. Pielęgnujmy ją w chórach kościelnych, w parafialnych zespołach muzycznych niezależnie od wieku.
Śpiewajmy Panu pieśń nową, bo cuda uczynił – jak nas do tego zachęca Psalm 98 wyznaczony jako Psalm tygodnia.
Radośnie wysławiajcie Boga wszystkie ziemie! Opiewajcie chwałę jego imienia, śpiewajcie mu pieśń pochwalną. Alleluja! (Ps 66, 1.2) Amen.
Wysłuchajmy teraz jednej z pieśni ewangelickich, która doczekała się dziesiątek interpretacji i opracowań. Pieśń Cudowna Boża łaska w wykonaniu chóru, orkiestry z towarzyszeniem irlandzkich dud.
8. Modlitwa:
Boże, nikt nie może poznać Ciebie, jeśli Syn Twój przez Ducha Świętego nie objawi nam Ciebie, Twojej miłości i łaski zbawienia. Dziękujemy Ci, że Chrystus jest obrazem serca Twojego. Spraw przeto, abyśmy usłyszeli zaproszenie Syna Twojego: „Pójdźcie do mnie wszyscy”. Niechaj światłość oblicza Jego oświeca drogi nasze. Pragniemy posłusznie kroczyć śladem Syna Twojego i wiernie wypełniać Jego wolę. W ten sposób chcemy Ci oddawać cześć i wielbić Cię z pokorą aż do końca dni życia naszego, w szczęściu i nieszczęściu, w radości i smutku. Boże Ojcze, dziękujemy Ci za nasze chóry kościelne, twórców muzyki kościelnej, organistów i dyrygentów. Napełń ich Duchem Świętym, aby
służyli Tobie na chwałę, a nam ku zbawieniu wiecznemu. Błogosław nas i Ojczyznę naszą, Kościół i wszystkich nauczycieli Słowa Twojego. Udziel pokoju i w Jezusie Chrystusie daj odpoczynek spracowanym, smutnym i chorym. Niechaj wszyscy wielbią Cię i chwalą w Synu Twoim, Jezusie Chrystusie! Wysłuchaj nas, kiedy tak jeszcze do Ciebie wołamy:
