W niedzielę, 27 listopada rozpoczął się Adwent Roku Pańskiego 2016. Jednocześnie został otwarty w ten sposób nowy rok kościelny, kolejny etap chrześcijańskiej wędrówki za Jezusem Chrystusem.
Adwent to czas refleksji i wewnętrznego skupienia. Już w IV wieku ustalono, że pierwszy dzień Adwentu przypada w niedzielę, cztery tygodnie przed 25 grudnia i rozpoczyna się też wtedy nowy rok kościelny.
Adwent pochodzi od łacińskiego słowa adventus i oznacza przyjście. W starożytności adwent oznaczał wstąpienie władcy na tron lub przybycie bóstwa do świątyni. Chrześcijanie używają terminu adwent zarówno do opisania przyjścia Chrystusa na ziemię poprzez narodzenie z Marii Panny oraz na określenie powtórnego przyjścia Chrystusa w chwale (paruzja).
Początkowo adwent trwał sześć tygodni, lecz później liczbę niedziel skrócono do czterech – dziś symbolizują je cztery świece na wieńcu adwentowym. W różnych częściach świata akcentowane są inne aspekty adwentu – radość z powtórnego przyjścia Chrystusa lub pokuta i nawrócenie.
W liturgii Kościoła Ewangelicko-Augsburskiego myśl adwentowa obecna jest podczas nabożeństwa z Sakramentem Komunii Świętej. Przed modlitwą Ojcze Nasz ksiądz zmawia kolektę, którą kończy słowami: „Na Jego [Chrystusa] powtórne przyjście czekamy i wraz z całym Kościołem wołamy: Przyjdź rychło, Panie.” Zbór odpowiada: „Przyjdź, Panie Jezu”.
Również w modlitwie po Słowach Ustanowienia podkreślany jest adwent: „Wspominając zbawczą śmierć i mękę naszego Pana Jezusa Chrystusa, Jego Zmartwychwstanie i Wniebowstąpienie oczekujemy na Jego przyjście w chwale.” Teksty tych modlitw podkreślają, że Kościół, szczególnie zaś podczas Dziękczynienia (Eucharystii), z utęsknieniem wypatruje swojego Pana aż przyjdzie w chwale.
W czasie adwentu odprawiane są w parafiach ewangelickich tygodniowe nabożeństwa adwentowe. Nakrycia ołtarzowe mają fioletowy kolor. Podczas liturgii wstępnej po Kyrie zamiast Chwała na wysokościach Bogu, ksiądz intonuje hymn Benedictus: „Błogosławiony niech będzie Pan, iż nawiedził i odkupił lud swój”, natomiast zbór odpowiada:
„Prostujmy swoje drogi, Adwentu nadszedł czas,
Bóg daje pokój błogi, Bóg Chrystus wzywa nas
I mówi: Idę już. Przyjdź, Panie, przyjdź wołamy.
Otwarte już serc bramy, w nich dary swoje złóż.”
Przyznane Parafii dotacje władz państwowych oraz samorządu województwa dolnośląskiego oraz innych instytucji krajowych i zagranicznych umożliwiły dalsze remontowanie najstarszego lubańskiego kościoła. 
Po wielu dziesięcioleciach wykonywania prostych prac zabezpieczających mających na celu tylko utrzymanie obiektu w dobrym stanie technicznym od kilku lat możliwa jest całościowa renowacja.
Wsparcie Ministerstwa Kultury i Dziedzictwa Narodowego oraz Urzędu Marszałkowskiego Województwa Dolnośląskiego pozwoliły na wykonanie etapu prac zaplanowanych w obrębie nawy ołtarzowej. 
Ich efektem jest odkrycie starej polichromii z dobrze zachowanymi fragmentami średniowiecznej kolorystyki oraz napisów. 
Udało się odkryć dwa dość dobrze zachowane krzyże pochodzące najprawdopodobniej z XV wieku z okresu odbudowy kościoła po jego pożarze. 
Prace konserwatorskie prowadzone pod okiem prof. Edwarda Kossakowskiego z krakowskiej Akademii Sztuk Pięknych im. Jana Matejki trwały głównie w okresie letnim i pozwoliły na odkrycie detali architektonicznych, 
które będą sukcesywnie podlegały dalszej renowacji. Wykonane prace były możliwe również dzięki wsparciu ze strony Fundacji Johanna Hermanna, Fundacji Kościelnej Ewangelickiego Śląska, Bratniej Pomocy im. Króla Szwedzkiego Gustawa Adolfa,
Wspólnocie Ewangelickich Ślązaków oraz Parafian, którzy również składali ofiary na ten cel. Nad całością czuwał Zespół Inżynierów Ałykow z Lubania. Swoją szczególną wdzięczność Rada Parafialna lubańskiej Parafii Ewangelickiej wyraża wszystkim ofiarodawcom i wykonawcom tegorocznego etapu prac remontowych w lubańskim kościele ewangelickim.
Tym razem odnowiona została jego elewacja. Zamontowane zostały także nowe rynny. Kontynuacja prac remontowych będzie miała miejsce w roku 2017. Zaplanowane są prace renowacyjne wnętrza.
Tym razem posiedzenie odbyło się w siedzibie Parafii Ewangelicko-Augsburskiej w Lubaniu na zaproszenie jej proboszcza ks. Cezarego Królewicza. Posiedzenie miało charakter roboczy i poświęcony było planowaniu prac i działań wydziału na najbliższych kilka lat. Rozpoczęło się ono od modlitwy w kościele ewangelickim Marii Panny w Lubaniu, którą prowadził ks. Cezary Królewicz. Po modlitwie zebrani mogli zapoznać się z bieżącą działalnością Parafii Ewangelickiej w Lubaniu. Szczególnie zainteresowani byli niedawnym odkryciem w murach kościoła ewangelickiego piętnastowiecznych krzyży z czasu jego odbudowy po pożarze w XIV wieku. Obrady toczyły się w Domu Parafialnym lubańskiej Parafii Ewangelickiej. Było to już trzecie spotkanie robocze tego gremium w Lubaniu. Polskim przedstawicielem i zarazem delegatem do tego wydziału synodalnego jest proboszcz lubańskiej Parafii Ewangelickiej.
w ramach organizowanego przez Bractwo Ziemi Bogatyńskiej spotkania byłych i obecnych mieszkańców Bogatyni. 
Organizowane co roku odbyło się ono po raz ósmy. Nazwane zostało jako spotkanie Na wspólnych drogach. 
Nabożeństwo przygotowali i prowadzili: ks. Cezary Królewicz – proboszcz Parafii Ewangelicko-Augsburskiej w Lubaniu 
obejmujący opieką duszpasterską ewangelików w Bogatyni oraz ks. Ryszard Trzósło – proboszcz Parafii Rzymskokatolickiej pw. św. Apostołów Piotra i Pawła w Bogatyni.
Uczestnicy nabożeństwa otrzymali pobłogosławiony chleb jako symbol wspólnoty. Po nabożeństwie odbyło się spotkanie w restauracji pana Stanisława Arsana – członka Bractwa. 
W miłej atmosferze i melodiach granych przez Krzysztofa Wermińskiego z nut odnalezionych przypadkiem na jednym z bogatyńskich strychów. Ks. Cezary Królewicz podziękował Bractwu Ziemi Bogatyńskiej za prace porządkowe, jakie podjęte zostały przez członków Bractwa na cmentarzu ewangelickim przy ul. Marii Skłodowskiej-Curie 40a.
Jednocześnie zaprosił na rok 2017 na uroczystości związane z przypadającym Jubileuszem 500-lecia Reformacji. Zaproszenie zostało przyjęte i pozwoli wspólnie przygotowywać się do tego pięknego Jubileuszu.
Wspólna modlitwa i informacje o bieżącym życiu Parafii wypełniły czas spotkania.