Koncert Zespołu Pieśni i Tańca „Śląsk” w Lubaniu

20 maja 2016 roku w Lubaniu wystąpił Zespół Pieśni i Tańca „Śląsk” im. Stanisława Hadyny wraz z orkiestrą w specjalnym programie SOLUS CHRISTUS.Koncert odbył się w związku z 10-leciem erygowania samodzielnej Parafii Ewangelickiej w Lubaniu, 635-leciem istnienia kościoła ewangelickiego Marii Panny w Lubaniu. Wpisał się również w 1050 rocznicę Chrztu Polski.

Zespół „Śląsk” zaprezentował z okazji Jubileuszu 500-lecia Reformacji specjalny program sakralny zawierający pieśni ewangelickie w wykonaniu 70 artystów chóru i orkiestry. Program złożony był z dzieł m.in. Jana Sebastiana Bacha, Wolfganga Amadeusza Mozarta oraz Georga Friedricha Händla. Dopełniły go również kompozycje Stanisława Hadyny – założyciela i patrona Zespołu „Śląsk” oraz opracowania muzyczne utworów sakralnych dyrygenta orkiestry Jean-Claudea Hauptmanna. Zespół wystąpił w Miejskim Domu Kultury, a koncert prowadził ks. Cezary Królewicz – proboszcz lubańskiej Parafii Ewangelickiej.

W swojej wieloletniej działalności Zespół „Śląsk” w sposób szczególny troszczył się o dziedzictwo kulturowe, w tym dziedzictwo duchowe mieszkańców naszego kraju. Opracowując program „Solus Christus” artyści i kierownictwo Zespołu „Śląsk” pragnęli wyrazić największy szacunek wobec dziedzictwa Kościoła Ewangelicko-Augsburskiego w Polsce. Podczas tworzenia repertuaru Zespół współpracował z przedstawicielami Kościoła luterańskiego oraz artystami wyznania ewangelickiego. Owocem tej współpracy oraz wiedzy, jaką Zespół „Śląsk” zdobył na temat znaczenia Reformacji i jej wkładu w kulturę Polski i Europy jest program SOLUS CHRISTUS.Koncert wsparł HOTEL SUDETIA w Świeradowie Zdroju.

Orkiestrą dyrygował Jean-Claude Hauptmann – urodzony w 1966r. w Strasburgu, ukończył klasę fortepianu i puzonu w Regionalnym Konserwatorium oraz studia na Wydziale Muzykologii Uniwersytetu w Strasburgu. Swoją pracę pedagogiczną jako nauczyciel muzyki rozpoczął w Collage w Nicei, był także członkiem Filharmonii w Strasburgu. Tam założył trio dawnych puzonów. Od początku interesował się grą na organach, którą służył w czasie nabożeństw w kościele ewangelickim w rodzinnym Obermodern. Od 1995 r. mieszka w Polsce. Po ukończeniu studiów w zakresie nauczania języka francuskiego w Grenoble, pracuje jako lektor w dwujęzycznym LO im. M. Kopernika w Katowicach. Od 2002 r. jest dyrygentem chóru szkolnego LOTE/GTE w Cieszynie. Współpracuje z ZPiT ”Śląsk”.

Tekst: ks. Cezary Królewicz

Zdęcia: Tomasz Jurak

Ewangelicka modlitwa po 70 latach w Żeliszowie

9 kwietnia 2016 roku w dawnym kościele ewangelickim w Żeliszowie (niem. Giersdorf) na Dolnym Śląsku niedaleko Bolesławca odbyła się po raz pierwszy po 70 latach modlitwa ewangelicka. beznazwyMiała ona związek z inicjatywą koncertu na rzecz renowacji tego kościoła podjętą przez Fundację Kościelną Ewangelickiego Śląska we współpracy z Fundacją Twoje Dziedzictwo, która od roku 2013 jest jego właścicielem. Fundacja Twoje Dziedzictwo nadała kościołowi nazwę Perła Żeliszowa.

Modlitwę przygotował i poprowadził ks. Cezary Królewicz z Parafii Ewangelickiej w Lubaniu, ponieważ kościół w Żeliszowie leży na terenie lubańskiej parafii. Modlitwa zgromadziła  prawie 60 osób z kraju i zza granicy. Wśród uczestników byli ewangelicy m.in. z Bolesławca – dzisiejszego filiału Parafii Ewangelickiej w Lubaniu. Były również dwie osoby, które w tym kościele były ochrzczone. Zaśpiewano pieśni: Boże wielki oraz Pochwal mój duchu. Zmówiono modlitwę o pokój i pojednanie zakończoną Modlitwą Pańską. Uczestnicy nie kryli ogromnego wzruszenia. Po udzielonym błogosławieństwie wszyscy udali się do pobliskiej szkoły, aby wysłuchać specjalnego koncertu. Wykonawcami byli: był Marcin Armański ze Świdnicy, który grał na skonstruowanym przez siebie samego pozytywie szkatulnym oraz sopranistka Julieta Gonzalez-Springer.  Dochód z niego przeznaczono na dalsze prace przy kościele.

Kościół został wzniesiony według projektu przypisywanego architektowi Carlowi Gotthardowi Langhansowi, twórcy m.in. Bramy Brandenburskiej w Berlinie. Niektórzy historycy sztuki przypisują go jednak budowniczemu Grundmannowi. Obiekt powstał w latach 1796 – 1797 na planie elipsy o rozmiarach około 20×30 m. W 1872 dobudowano dzwonnicę z bolesławieckiego piaskowca według projektu miejscowego architekta Petera Gansela.

Wg jednego z ostatnich żyjących do dziś powojennych ewangelików z Żeliszowa– Pana Eckharda Scholza, nabożeństwa i czynności duszpasterskie w tym kościele miały miejsce jeszcze do końca 1945 roku, a w roku 1946 odbyła się ostatnia konfirmacja. Kościół nie był wtedy w żaden sposób zniszczony przez działania wojenne i cieszył swoim pięknem w nienaruszonym stanie jeszcze w latach powojennych. Jego dewastacja następowała dopiero w późniejszych latach za przyzwoleniem władz.

ks. Cezary Królewicz

Minister Kultury wsparł kościół ewangelicki Marii Panny w Lubaniu

Decyzją Ministerstwa Kultury i Dziedzictwa Narodowego Parafia Ewangelicko-Augsburska w Lubaniu otrzymała wsparcie finansowe na planowany dalszy etap remontu kościoła parafialnego Marii Panny.

OLYMPUS DIGITAL CAMERA

KOŚCIÓŁ EWANGELICKI MARII PANNY W LUBANIU

W ramach ministerialnego programu Dziedzictwo kulturowe – Ochrona zabytków na rok 2016 możliwym stanie się odnowienie nawy ołtarzowej, które jest kolejnym etapem wieloletniego planu renowacji najstarszego zabytku miasta Lubania jakim jest kościół ewangelicki Marii Panny na Kamiennej Górze. Wykonane prace będą z pewnością w znacznym stopniu przyczyniać się do coraz lepszego zachowania dziedzictwa kościoła ewangelickiego jak i miasta Lubania, które od czasów Reformacji ściśle ze sobą współistnieją. Decyzja ministerstwa budzi nadzieję, że mimo wielu trudności, będzie można zadbać o miejsce kultu religijnego współczesnych lubańskich ewangelików w przededniu wielkiego Jubileuszu 500-lecia Reformacji przypadającego na rok 2017.

OLYMPUS DIGITAL CAMERA

KOŚCIÓŁ EWANGELICKI MARII PANNY W LUBANIU

W roku 2016 planowany jest kolejny etap prac remontowych tj. remont i konserwacja sklepień nawy ołtarzowej. Będzie to kontynuacja prac z roku 2012 i kontynuowanych w latach 2013 i 2014 związanych ze stabilizacją ścian oraz sklepień. Stabilizacja konstrukcyjna części składowych zabytku lub ich odtworzenie w zakresie niezbędnym dla zachowania zabytku; zabezpieczenie, zachowanie i utrwalenie substancji zabytku poprzez rewitalizację, wzmocnienie i stabilizację konstrukcyjną oraz konserwacja i odtworzenie w zakresie niezbędnym dla zachowania zabytku elementów gotyckich sklepień w obrębie nawy ołtarzowej.

OLYMPUS DIGITAL CAMERA

KOŚCIÓŁ EWANGELICKI MARII PANNY W LUBANIU

Nasz kościół parafialny jako najstarszy zachowany zabytek miasta Lubania z całą pewnością zasługuje na szczególne potraktowanie. 21 maja 2016 roku będziemy obchodzić jego 635-lecie poświadczonego istnienia połączone z 10-leciem reaktywacji działania samodzielnej Parafii Ewangelickiej przy tym kościele w okresie powojennym. Z uwagi na te jubileusze oraz zbliżający się jubileusz 500-lecia Reformacji w roku 2017 mamy nadzieję na realizację naszych zamierzeń, aby choć w ten skromny sposób wnieść swój wkład w tę piękną kartę historii naszego miasta jaka łączy się z kościołem Marii Panny na Kamiennej Górze.

DCIM100MEDIA

KOŚCIÓŁ EWANGELICKI MARII PANNY W LUBANIU

Bardzo chcielibyśmy zachować dla przyszłych pokoleń ten piękny kościół, który niesie ludziom Słowo Boże w Słowie i Sakramencie od prawie 635 lat. Zawsze wypełniała i wypełnia go modlitwa Wiernych niezależnie od historycznych zmian i zawirowań. To właśnie kościół Marii Panny stawał się niejednokrotnie w historii miasta Lubań miejscem niosącym nadzieję także dzięki decyzjom rady miasta. W przeszłości decyzje te umożliwiły swobodne sprawowanie kultu religijnego ewangelikom z Uniegoszczy w trudnych czasach kontrreformacji, a po II wojnie światowej ewangelicy pozbawieni innych kościołów gromadzili się właśnie w kościele Marii Panny w Lubaniu.

ks. proboszcz Cezary Królewicz

Twój 1% dla Diakonii Polskiej

Przy corocznym rozliczeniu podatku możemy wesprzeć Diakonię Polską.

Diakonia Polska chce również w roku 2016 nadal chce wspierać dzieci, młodzież, osoby dorosłe w trudnej sytuacji socjalnej poprzez:

  • działalność świetlic środowiskowych i socjoterapeutycznych;
  • programy dla osób starszych i z niepełnosprawnością;
  • program „Równe szanse” – stypendia dla dzieci i młodzieży (zakup podręczników i obiadów szkolnych, opłacenie dojazdów do szkoły);
  • zakup leków i rehabilitację osób chorych;
  • projekty, które łączą pokolenia.

Szczegóły >>>

Skarbonka Diakonii

Skarbonka diakonijna to ekumeniczna akcja kościelnych organizacji charytatywnych: Diakonii, Caritas Polska i Eleos. W Kościele Ewangelicko-Augsburskim akcja odbywa się od 1995 r. Od 2005 r. ma charakter ekumeniczny. W Kościele Rzymskokatolickim znana jest jako Jałmużna Wielkopostna, a w Kościele Prawosławnym jako Ofiara Wielkopostna.

Skarbonka diakonijna 2016

Skarbonka diakonijna rozpoczyna się w Środę Popielcową i trwa do Świąt Wielkanocnych. W tym czasie obie Diakonie, Caritas i Eleos namawiają do rezygnowania z drobnych przyjemności i przekazywania uzyskanych w ten sposób funduszy na cele akcji. Środki zbierane są do specjalnie przygotowanych na dany rok kolorowych, papierowych skarbonek. Zebrane fundusze przeznaczane są na rzecz potrzebujących.

Hasło tegorocznej Skarbonki diakonijnej brzmi: „Skarbonka pełna miłosierdzia”. Celem tej akcji jest uwrażliwianie wszystkich pokoleń na potrzeby tych grup społecznych, które często bywają spychane na margines społecznego życia: są to osoby starsze lub z niepełnosprawnością, dzieci, młodzież, a także rodziny w trudnej sytuacji życiowej.

Chcemy, by nasza skarbonka diakonijna była skarbonką pełną miłosierdzia, w myśl tegorocznego hasła. By to miłosierdzie, dobry, życzliwy gest w stronę drugiego człowieka – człowieka w potrzebie – wypływały z naszej żywej i praktykowanej wiary, która wyraża się w dobrym czynieniu dla innych.

Zebrane środki Diakonia chce przeznaczyć na leczenie i rehabilitację osób starszych, zakup leków oraz wszelkie wsparcie w zależności od potrzeb. Nawet najmniejszy dar złożony do skarbonki ma wielką wartość.

za diakonia.org.pl

Rozpoczął się Rok Kościoła

Rok 2016 w Kościele Ewangelicko-Augsburskim w Polsce został ogłoszony Rokiem Kościoła. Ewangelicy wyznają wiarę w „jeden powszechny i apostolski Kościół”, którego głową jest Jezus Chrystus. Wierni tworzą wspólnotę ochrzczonych, budującą wiarę i życie na Słowie Bożym.

Kościół został powołany do istnienia w dniu Zesłania Ducha Świętego. Ze względu na spojrzenie na Kościół nie w kategoriach zewnętrznej, widocznej organizacji, ale społeczności wierzących wraz ze swoją Głową – Chrystusem w luterańskim pojmowaniu istnieje jeden Kościół powszechny, do którego należą wszyscy wierzący w Jezusa Chrystusa.

Kościoła tego nie można utożsamiać z żadną organizacją kościelną, czy też społecznością religijną, przekracza on ich ramy. Kościół ten, tak jak jego Pan i Głowa Jezus Chrystus, jest niepodzielny, a rozpoznać go można po znamionach Kościoła: wiernym nauczaniu Ewangelii i należytym udzielaniu sakramentów.

W Chrzcie Świętym w imię Trójjedynego Boga, Ojca i Syna i Ducha Świętego, wszyscy zostali powołani do udziału w kapłaństwie Chrystusa i powszechnej służby w Kościele Chrystusa, aby wzajemnie budować się w wierze i świadczyć o Zmartwychwstałym Chrystusie w świecie. Powszechna służba wszystkich wierzących w Kościele znajduje swój praktyczny wymiar w indywidualnym świadectwie wiary i we współodpowiedzialności za Kościół poprzez zaangażowanie w parafiach i innych przestrzeniach służby.

W Roku Kościoła wierni będą mieli m.in. możliwość głębszego spojrzenia na to, co to znaczy być w Kościele Jezusa Chrystusa i na swoje osobiste powołanie do służby w Kościele Ewangelicko-Augsburskim w Polsce.

Rok Kościoła wpisuje się w cykl przygotowań do obchodów – w 2017 roku – rocznicy 500 lat Reformacji.

BIK