28. czerwca 2019 roku Parafia Ewangelicka w Lubaniu gościła ponad pięćdziesięcioosobową grupę z Bratniej Pomocy im. Króla Szwedzkiego Gustawa Adolfa. Celem gości z Berlina było poznanie życia lubańskiej Parafii Ewangelickiej. Wycieczka studyjna była kontynuacją spotkania, które odbyło się w lutym 2019 roku w siedzibie Kościoła Ewangelickiego Kościoła Berlina Brandenburgii i śląskich Górnych Łużyc w Berlinie.

Najpierw goście zwiedzili Bolesławiec, gdzie wstąpili do obecnej tymczasowej kaplicy ewangelickiej mieszczącej się z konieczności w kamienicy przy ul. Komuny Paryskiej. Odśpiewanie znanej pieśni rozpoczęło to spotkanie, a ks. Cezary Królewicz – duszpasterz bolesławieckich ewangelików przybliżył powojenną historię kościołów i cmentarzy ewangelickich Bolesławca. Odebranie majątku Kościoła ewangelickiego oraz trwający ponad 25 lat proces rewindykacji tego mienia stanowią o szczególnie bolesnej i niełatwej do dziś historii kościoła w tym miejscu. Ks. Królewicz poinformował zebranych o ewentualnych planach i rozwiązaniach branych obecnie pod uwagę przez radę parafialną w tej skomplikowanej sytuacji prawnej i codziennym życiu miejscowych ewangelików. Po spotkaniu w kaplicy wszyscy udali się na miejsce, gdzie jeszcze do roku 1972 stał jeden z kościołów ewangelickich Bolesławca, a obok niego istnieje do dziś dawny cmentarz ewangelicki. To miejsce, gdzie stał kościół, znajduje się dziś coraz bardziej w centrum miasta. Kiedyś była to wioska – Tillendorf, krótko po wojnie nazywano ją Tilanów, a potem jako część Bolesławca nazywana była Bolesławicami. Ewangelicy z Bolesławca pamiętają jeszcze, że po wojnie służył on jako magazyn ampułek. Ostatecznie został jednak rozebrany na początku lat siedemdziesiątych.

Po wizycie w Bolesławcu uczestnicy wycieczki udali się do Lubania, gdzie po wspólnym obiedzie przeszli przez centrum miasta do kościoła ewangelickiego Marii Panny na Kamiennej Górze. W siedzibie lubańskiej Parafii Ewangelickiej przy kawie i cieście kontynuowano rozmowy. Goście dowiedzieli się o powojennej historii kościoła ewangelickiego w Lubaniu, w tym o zburzeniu kościoła Krzyża Chrystusowego w centrum miasta w latach 1956-57 oraz o ratowaniu obecnego kościoła parafialnego Marii Panny przez zakusami władz, aby również został zburzony. Szerzej sytuację na nowo samodzielnej Parafii w Lubaniu nakreślił ks. Królewicz. Przypomniał o decyzjach Diecezji Wrocławskiej, aby dla potrzeb na nowo utworzonej samodzielnej jednostki Kościoła, zakupić budynek przy kościele jako Dom Parafialny. Mówił o powołaniu Diakonii Lubań mającej za zadanie rozwijać parafialną działalność charytatywną poprzez adresowane projekty pomocy. Duże zainteresowanie słuchaczy wywoływały informacje o codziennej bieżącej pracy parafialnej i związanych z nimi problemach i radościach. Spotkanie kontynuowano w kościele parafialnym Marii Panny w Lubaniu. O jego historii po współczesność mówił ks. Królewicz. Jako najstarszy kościół Lubania jest on od wielu lat, a zwłaszcza od czasu ponownego usamodzielnienia się Parafii, coraz bardziej znany i chętnie odwiedzany przez turystów z kraju i zza granicy. Służy on nie tylko codziennej pracy duszpasterskiej, do odprawiania regularnych nabożeństw niedzielnych, świątecznych i okolicznościowych modlitw, ale służy również mieszkańcom gromadzącym się na koncertach, seminariach czy wystawach tematycznych organizowanych przez Parafię. Dzięki wsparciu wielu instytucji z kraju i zza granicy możliwy jest od wielu lat konieczny remont kościoła. Gościom z Berlina towarzyszyli przedstawiciele lubańskiej Parafii. Spotkanie zakończyła wspólna modlitwa w kościele ewangelickim w Lubaniu.

ks. Cezary Królewicz