17 listopada 2013 roku w Lubaniu w liturgiczną Przedostatnią Niedzielę Roku Kościelnego w czasie uroczystego nabożeństwa dziękczynnego w kościele ewangelickim Marii Panny, lubańska Parafia Ewangelicko-Augsburska dziękowała Bogu za remont dachu kościoła.
Tym samym dobiegł końca I etap remontu kościoła. Prace remontowe rozpoczęto w lipcu, a zakończono odbiorem konserwatorskim 14 listopada 2013 roku. Na dachu położona została dachówka w kolorze antracyt. Radość Parafian i wdzięczność wobec osób i instytucji wyrażona została w czasie nabożeństwa w słowach podziękowań i pozdrowień. 
Kazanie wygłosił ks. bp Ryszard Bogusz – zwierzchnik Diecezji Wrocławskiej Kościoła Ewangelicko-Augsburskiego w Polsce. 
Liturgię prowadzili: ks. Karol Macura z Drogomyśla, ks. Tomasz Stawiak z Jawora, ks. Daniel Jordanov z partnerskiej Parafii Ewangelickiej Schleife oraz ks. Cezary Królewicz. 
Pieśnią służył Chór Nadzieja z zaprzyjaźnionej Parafii Ewangelicko-Augsburskiej z Drogomyśla. 
Obecny był Arkadiusz Słowiński – burmistrz miasta Lubań, który przekazał podziękowanie za zaproszenie oraz wyraził swoją osobistą radość z faktu, że od ośmiu lat kościół ewangelicki w Lubaniu żyje nowym życiem, życiem parafialnym z coraz większym zaangażowaniem. 
Kolejnym tego przejawem, jak zauważył, jest rozpoczęcie remontu kościoła. Zespół Inżynierów Ałykow nadzorujący przebieg prac remontowych reprezentował Krzysztof Ałykow. 
Na nabożeństwie obecny był również Edgar Barcikowski z Wrocławia pełniący funkcję prezesa Stowarzyszenia Przedsiębiorców Ewangelickich. 
W słowach pozdrowień głos zabrał dr Peter Schabe z Niemiecko – Polskiej Fundacji Ochrony Zabytków Kultury i ks. dr Hans-Ulrich Minke w imieniu Wspólnoty Ewangelickich Ślązaków. Dr Peter Schabe mówił o wsparciu finansowym remontu ze środków Republiki Federalnej Niemiec, Unii Kościołów Ewangelickich Ewangelickiego Kościoła Niemiec, Fundacji Eriki Simon z Rinteln oraz Fundacji Kościelnej Ewangelickiego Śląska. Wszystkim tym instytucjom dziękował za wsparcie i współpracę, aby urzeczywistnić plany lubańskiej Parafii dotyczące rozpoczęcia remontu dachu kościoła. Ks. dr Hans-Ulrich Minke podziękował Fundacji Johanna Hermanna, Kościelnej Fundacji Ewangelickiego Śląska, miastu Hildesheim oraz wielu innym darczyńcom z Niemiec. Ks. Cezary Królewicz dziękował w imieniu lubańskiej Parafii Ewangelickiej Bratniej Pomocy im. Króla Szwedzkiego Gustawa Adolfa z Polski oraz z Lipska, Urzędowi Marszałkowskiemu Województwa Dolnośląskiego, miastu Lubań, partnerskiej Parafii Ewangelickiej Schleife/Slepo, Dolnośląsko-Górnołużyckiemu Ewangelickiemu Okręgowi Kościelnemu i Związkowi Śląsko-Górnołużyckich Okręgów Kościelnych. Złożył także szczególne podziękowanie członkom lubańskiej Parafii Ewangelickiej za ich wkład finansowy w remont.
Po nabożeństwie nastąpiła jeszcze jedna radosna i ważna chwila w życiu lubańskiej parafii. Otwarta i poświęcona została przez ks. bpa Ryszarda Bogusza nowa kancelaria parafialna w dokupionej części Domu Parafialnego.
Słowa podziękowań i pozdrowień były jeszcze kierowane przy wspólnym posiłku m.in. przez ks. Daniela Jordanov’a, inż. Krzysztofa Ałykowa, ks. Karola Macurę i ks. Cezarego Królewicza. 
Wyrażano wielokrotnie nadzieję, że niebawem nastąpią dalsze etapy prac remontowych lubańskiego kościoła.
Tekst: ks. Cezary Królewicz
Zdjęcie: Sławomir Górniok, Violetta Ossowska, ks. Cezary Królewicz
Tomasz Głuchowski urodził się w 1976r. w Krotoszynie. Jest absolwentem Technikum Budowy Fortepianów im. G. A. Fibigera w Kaliszu (1996r.). Studiował organy u Klemensa Kaminskiego (dyplom z wyróżnieniem 2002r.) oraz klawesyn u Marty Czarny – Kaczmarskiej (dyplom 2004r.) we wrocławskiej Akademii Muzycznej im. Karola Lipińskiego. W latach 2007-10 w tejże uczelni odbył studia doktoranckie (organy) pod kierunkiem Magdaleny Czajki i Andrzeja Chorosińskiego. W maju 2011r. uzyskał stopień doktora, na podstawie rozprawy: Muzyka organowa Jana Pieterszoona Sweelincka – muzealny relikt czy niewyczerpane źródło inspiracji dla organisty XXI wieku? (pod promocją Magdaleny Czajki). Swoje umiejętności doskonalił na kursach interpretacji i improwizacji organowej oraz klawesynowej, które prowadzili: K. Ostrowski, P. van Dijck, J. Gembalski, W. de Pol, H. Vogel, U. Spang ? Hansen, A. Rösler, J. Ogg, T. de Goede, C. Tilney, Wł. Kłosiewicz, J. Trummer, G. van Schoonhoven, D. Roth, T. A. Nowak. W latach 2008?12 był w stałym kontakcie z uznanym europejskim organistą, Peterem van Dijckiem z Utrechtu, u którego prywatnie studiował.
Położony na zboczu Kamiennej Góry kościół ewangelicki Marii Panny będący kościołem parafialnym Parafii Ewangelicko-Augsburskiej w Lubaniu jest najstarszym zachowanym kościołem dzisiejszego Lubania. Należy do najcenniejszych obiektów zabytkowych i jest od stuleci wizytówką miasta. Jego historia jest nierozerwalnie związana z historią miasta. Od czasów Reformacji XVI wieku służy mieszkańcom miasta, którzy w większości opowiedzieli się za Reformacją luterańską. Dawał schronienie w trudnych czasach kontrreformacji na Śląsku, jako tzw. kościół ucieczkowy, wszystkim mieszkańcom Uniegoszczy stając się ich nowym miejscem oddawania czci Bogu. Stało się to możliwe za zgodą rady miasta Lubania. Kościół pełnił również funkcję kaplicy cmentarnej, a w trudnym dla miasta czasie epidemii dżumy stał się miejscem pogrzebów zmarłych na skutek epidemii. Przy kościele znajdował się nieduży cmentarz, później powiększony istniał do lat 70-tych XX stulecia. Spoczęło na nim wielu zacnych obywateli miasta. Niestety pamięć o nich miała zniknąć, a skromna tablica upamiętniająca to miejsce jest raczej próbą zagłuszania wyrzutów sumienia niż autentyczną formą pamięci o dawnych mieszkańcach Lubania. Dziś jest miejscem wybiegu dla psów, nadużywania alkoholu i łamania ciszy nocnej.
Kościół ewangelicki Marii Panny do końca II wojny światowej był drugim kościołem parafii ewangelickiej obok niestety dziś już nieistniejącego, stojącego do roku 1957 tuż obok Wieży Brackiej, kościoła Krzyża Chrystusowego – zbudowanego przez ewangelików jako główny kościół miasta po pożarze kościoła św. Trójcy. W tym roku przypada 310 rocznica położenia kamienia węgielnego pod jego budowę.
Po II wojnie światowej kościół Marii Panny na Kamiennej Górze znów dał schronienie ewangelikom, którzy w okresie powojennym nie mogli korzystać z kościoła Krzyża Chrystusowego, którego prezbiterium i część dachu została spalona przez wycofujące się wojska niemieckie. Odbudowa została uniemożliwiona decyzją władz powojennych poprzez stopniowe wysadzanie i rozbiórkę kościoła od marca 1956 roku do marca 1957 roku.
W roku 2005 poprzez powołanie samodzielnej Parafii Ewangelicko-Augsburskiej w Lubaniu kościół Marii Panny znów ma swojego duchownego zamieszkałego tuż przy kościele. Po wielu latach prac przygotowawczych i porządkowych wokół kościoła przyszedł czas na remont dachu kościoła. Zgromadzenie dokumentacji oraz środków finansowych na zrealizowanie tego przedsięwzięcia pozwoliło radzie parafialnej podjąć decyzję o rozpoczęciu koniecznego remontu w roku 2013. Parafianie zgromadzili środki własne Parafii, a instytucje krajowe i zagraniczne wsparły wysiłki lubańskiej Parafii Ewangelickiej. Należą do nich: Urząd Marszałkowski Województwa Dolnośląskiego, Bratnia Pomoc im. Króla Szwedzkiego Gustawa Adolfa w Polsce oraz w Lipsku, Wspólnota Ewangelickich Ślązaków, Niemiecko-Polska Fundacja Ochrony Zabytków Kultury ze Środków Rządu Niemieckiego, Fundacja Eriki Simon, Fundacja Kościelna Ewangelickiego Śląska oraz inni prywatni darczyńcy. Pomoc zadeklarowało też wstępnie miasto Lubań. Remont dachu kościoła z dużą troską i zrozumieniem wspierał Pan Wojciech Kapałczyński – konserwator zabytków z Jeleniej Góry. Nad pracami nadzór sprawował Zespół Inżynierów Ałykow z Lubania. Wykonawcą była firma Podlacki z Wojcieszowa. Na dachu położona zostanie nowa dachówka firmy Walther z Langenzenn. Zakończenie prac nastąpiło w październiku 2013 roku.
Remont dachu kościoła ewangelickiego Marii Panny w Lubaniu był kontynuacją prac remontowych rozpoczętych w roku 2007 oraz początkiem planowanego remontu całego kościoła. Przewidywana jest m.in. rekonstrukcja historycznej wieży, która swoją strzelistością wpisywała się w krajobraz miasta. Konieczne są też prace remontowe sklepień we wnętrzu kościoła. 
Wszystkie te prace pozwolą nie tylko lepiej zadbać o miejsce kultu religijnego, ale też zachować dla przyszłych pokoleń tę piękną zabytkową świątynię jako wyraz wiary mieszkańców Lubania. Kościół ewangelicki Marii Panny jest chętnie odwiedzany przez turystów z kraju i zagranicy, gromadzi miłośników muzyki organowej i chóralnej. Na co dzień jest miejscem modlitwy i pracy duszpasterskiej miejscowej parafii ewangelickiej.
14 czerwca 2013 roku w dawnym kościele ewangelickim U studni Jezusa (Zum Jesusbrunnen) w Biedrzychowicach w gminie Olszyna w powiecie lubańskim odbyło się nabożeństwo dziękczynne w ramach zjazdu rodzinnego byłych właścicieli Biedrzychowic – rodziny von Schweinitz. 
Odprawił je ks. Cezary Królewicz – proboszcz lubańskiej parafii ewangelickiej na prośbę rodziny. W kazaniu podkreślił on umiłowanie rodziny von Schweinitz swojego kościoła na terenie swoich posiadłości wypływające z umiłowania Słowa Bożego i silnego przywiązania do tradycji luterańskiej.
Spotkanie w Biedrzychowicach wpisało się w kilkudniowy zjazd rodzinny, który odbywał się od 13 do 16 czerwca 2013 roku w Legnicy, Legnickim Polu, Brunowie i Lwówku Śl. Na tę szczególną okazję przyjechało ponad 70 członków tej starej niemieckiej rodziny szlacheckiej dziś zamieszkałych w Niemczech, Anglii, Kanadzie i w USA.
Nabożeństwo odbyło się w kościele, który pełnił rolę kościoła granicznego w czasie nasilonej kontrreformacji. Zbudowali go w latach 1654-56 ewangelicy nie mogący z powodu prześladowań swobodnie odprawiać nabożeństw na oddalonym o parę kilometrów Śląsku. 
Po nabożeństwie miejscowy proboszcz rzymskokatolicki ks. Jan Nowak zaprosił do odwiedzenia krypty rodzinne w kościelej, w której pochowany jest m.in. Moritz Christian von Schweinitz ? właściciel, który w 1702 i 1730 roku dokonał przebudowy pałacu w Biedrzychowicach w stylu tzw. baroku wiedeńskiego, będącego adaptacją francuskiej architektury pałacowo-rezydencjalnej.
Głównym tematem posiedzenia rad było omówienie dotychczasowej współpracy. Wiele czasu poświęcono planowanemu remontowi dachu kościoła ewangelickiego w Lubaniu. 
Zaplanowano dalsze wspólne inicjatywy: wyjazd na Spotkanie Partnerskie Parafii do Jawora na 21.09.2013, wymianę informacj o życiu Parafii, wspólne rekolekcje, działania w ramach Dekady Lutra oraz regularne spotkania rad parafialnych. Stronę niemiecką reprezentował ks. Daniel Jordanov oraz Manfred Hermasch zaangażowany jednocześnie w pielęgnowanie kultury łużyckiej, jej zwyczajów i ewangelickiej tradycji religijnej jako członek Rady Wspierającej Pracę Parafialną Kościoła Ewangelickiego Berlina Brandenburgii i śląskich Górnych Łużyc. 
Obie rady wyraziły na koniec zadowolenie ze spotkania i chęć dalszej współpracy obu Parafii w wielu wymiarach pracy duszpasterskiej, w tym wspólnych projektów. Wzajemne słowa podziękowań oraz wspólnie zmówiona Modlitwa Pańska zakończyły spotkanie rad parafialnych.
Wieloletnia współpraca lubańskiej Parafii Ewangelickiej na płaszczyźnie parafialnej pracy diakonijnej zaowocowała kolejny raz wspólnym przedsięwzięciem. Tym razem na zaproszenie Diakonii z Hoyerswerdy możliwe stało się zorganizowanie wycieczki sfinansowanej ze środków Unii Europejskiej. 
Partnerami projektu były: Diakonia Hoyerswerda i Diakonia Lubań. W programie znalazło się m.in. zwiedzanie ZOO, mecz piłki nożnej, gry i zabawy oraz spotkanie z uczniami z Niemiec. Przybyłych powitał ks. superintendent Koch z Hoyerswerdy oraz Siegfried Butler od wielu lat zaangażowany we współpracę z Diakonią Lubań. Parafię Ewangelicką z Lubania jako współorganizatora reprezentowała Gabriela Murias – wójt Krzewia Małego. 
Dzieci uczyły się pieśni Pochwal mój duchu w obu językach. Na zakończenie wspólnie zmówiły modlitwę Ojcze nasz i w słowach podziękowania za gościnne przyjęcie wyrażali nadzieję na kolejne spotkania. Jednodniowa wycieczka dała dzieciom i młodzieży przedsmak nadchodzących wakacji. 
Mimo wyjątkowo wysokiej tego dnia temperatury sięgającej ponad 30 stopni, w opinii wielu uczestników, był to udany pomysł i z pewnością zaowocuje również w przyszłości dalszą współpracą. Taka forma pracy z dziećmi z Polski i Niemiec na płaszczyźnie kościelnej jest wyrazem dobrze pojętej integracji europejskiej. Z pewnością zasługuje na odnotowanie.
Tym samym rozpoczęła się kolejna kadencja rady, a jej skład jest identyczny do poprzedniego. Po nabożeństwie rada zebrała się na pierwszym swoim posiedzeniu podejmując najważniejsze sprawy bieżące dotyczące życia Parafii, w szczególności planowany na rok 2013 remont dachu kościoła w Lubaniu.