Archiwum kategorii: ROK 2016

Nabożeństwo ekumeniczne w Bogatyni

10. września 2016 roku w Bogatyni w byłym kościele ewangelickim Apostołów Piotra i Pawła odbyło się nabożeństwo ekumeniczne w ramach organizowanego przez Bractwo Ziemi Bogatyńskiej spotkania byłych i obecnych mieszkańców Bogatyni. Organizowane co roku odbyło się ono po raz ósmy. Nazwane zostało jako spotkanie Na wspólnych drogach. Nabożeństwo przygotowali i prowadzili: ks. Cezary Królewicz – proboszcz Parafii Ewangelicko-Augsburskiej w Lubaniu obejmujący opieką duszpasterską ewangelików w Bogatyni oraz ks. Ryszard Trzósło – proboszcz Parafii Rzymskokatolickiej pw. św. Apostołów Piotra i Pawła w Bogatyni. Uczestnicy nabożeństwa otrzymali pobłogosławiony chleb jako symbol wspólnoty. Po nabożeństwie odbyło się spotkanie w restauracji pana Stanisława Arsana – członka Bractwa. W miłej atmosferze i melodiach granych przez Krzysztofa Wermińskiego z nut odnalezionych przypadkiem na jednym z bogatyńskich strychów. Ks. Cezary Królewicz podziękował Bractwu Ziemi Bogatyńskiej za prace porządkowe, jakie podjęte zostały przez członków Bractwa na cmentarzu ewangelickim przy ul. Marii Skłodowskiej-Curie 40a. Jednocześnie zaprosił na rok 2017 na uroczystości związane z przypadającym Jubileuszem 500-lecia Reformacji. Zaproszenie zostało przyjęte i pozwoli wspólnie przygotowywać się do tego pięknego Jubileuszu.

Tekst: ks. Cezary Królewicz

Zdjęcia: Franciszek Romaniak

Zmarła ś.p. Gertraud Böhme

21 lipca 2016 roku zasnęła w Panu ś.p. Gertraud Böhme, która urodziła się w roku 1923 w przedwojennym Lauban przy Zeidlerstrasse 11, obecnej ulicy Izerskiej. Gertraud BoehmeZmarła ś.p. Gertraud Böhme była ochrzczona w kościele ewangelickim Krzyża Chrystusowego w Lubaniu, który został rozebrany wbrew prawu ostatecznie w roku 1957. W roku 1938 była w nim konfirmowana. W czasie II wojny światowej i prześladowań nazistowskich Niemiec wobec Kościoła zawsze, choć nie bez lęku, uczestniczyła w nabożeństwach wraz z rodzicami w jej kościele parafialnym jakim był Kościół Krzyża Chrystusowego. Po wojnie z uwagi na wypalenie ołtarza tego kościoła nabożeństwa ewangelickie musiały odbywać się już tylko w kościele ewangelickim Marii Panny w Lubaniu na Kamiennej Górze. To w nim znalazła schronienie i miejsce, aby pielęgnować swoją wiarę i miłość do Boga. Tak było do czasu, aż nie pozwalał już na to jej stan zdrowia. Wtedy mówiła, że bardzo lubi słuchać bijącego w niedzielę i święta dzwonu jej kościoła wzywającego na nabożeństwa tj. kościoła Marii Panny w Lubaniu. Zmarła ś.p. Gertraud Böhme była bohaterką wielu wspomnień czasów przed i powojennych związanych z Lubaniem. Wśród wielu wywiadów, filmów i innych form dokumentowania tego, czego była świadkiem był m.in. film Ewy Misiewicz  „Dom na granicy”, który opowiada o losach kilku rodzin  – polskich i niemieckich, które połączyło zakończenie wojny (więcej >>> ). W roku 2012 została zaproszona do udziału w polsko-niemieckim projekcie młodzieżowym „Kościół moim domem”. Udzieliła długiego wywiadu, z którym w bardzo skróconej formie można się zapoznać w: Rozmowie z Panią Getraud Böhme.

Pogrzeb odbył się 27.07.2016 roku w Lubaniu na cmentarzu komunalnym. Nabożeństwo żałobne odprawili księża ewangeliccy. Ksiądz Andrzej Fober z Parafii Ewangelicko-Augsburskiej św. Krzysztofa we Wrocławiu i ks. Cezary Królewicz – proboszcz Parafii Ewangelicko-Augsburskiej w Lubaniu.

Zmarła ś.p. Gertraud Böhme żyła 93 lata i była wspaniałą żoną, matką i babcią. Pozostała we wdzięcznej pamięci lubańskich ewangelików zarówno starszego jak i młodego współczesnego pokolenia.

ks. Cezary Królewicz

Rozmowa z Panią Gertraud Böhme z roku 2012 – skrót

Rozmowa z Panią Gertraud Böhme z dnia 11.12.2012 roku w ramach młodzieżowego projektu polsko-niemieckiego „Kościół moim domem” przeprowadzona w roku 2012 przez Katarzynę Stachowiak:100_4351x

  1. Gdzie Pani się urodziła?

odp.: Urodziłam się w domu moich rodziców w Lubaniu w 1923 roku przy dawnej ulicy Zeidlerstrasse 11, obecnej ulicy Izerskiej.

2. Czy zawsze mieszkała Pani w Lubaniu?

odp.: Nie, nie zawsze. Kiedy miałam 5 lat mój ojciec otrzymał pracę w Węglińcu. Wtedy wyprowadziliśmy się z do Węglińca i mieszkaliśmy tam ok. 7 lat. Moi rodzicie chcieli jednak zawsze wrócić do Lubania. Po 7 latach kupili ziemię w Uniegoszczy pod budowę domu.

3. Czy od urodzenia związana Pani była z kościołem ewangelickim?

Odp.: Tak, od urodzenia byłam związana z kościołem ewangelickim. Moi rodzice też byli ewangelikami.

4. Który z kościołów był Pani kościołem parafialnym?

odp.: Moim kościołem parafialnym był kościół Krzyża Chrystusowego w Lubaniu w którym byłam ochrzczona i konfirmowana.

5. Czy w czasie wojny mogła Pani chodzić do kościoła?

odp.: Tak, mogłam chodzić do kościoła, ale ze względów politycznych było nie mile widziane. Mimo to uczestniczyłam w nabożeństwach w moim kościele parafialnym.

6. Jak wyglądała sytuacja kościoła ewangelickiego w Lubaniu po II wojnie światowej?

odp.: Na początku było bardzo trudno. Władza powojenna niechętnie patrzyła na to, że Niemcy są jeszcze w Lubaniu, a do tego jeszcze chodzili do kościoła. Po wojnie nie chodziłam już do kościoła Krzyża Chrystusowego, bo był on na tyle zniszczony, że nie nadawał się do nabożeństw, chociaż jeszcze długo po wojnie stał. Na nabożeństwa chodziłam do kościoła ewangelickiego na Kamiennej Górze.

7. Czy pamięta Pani nazwiska pastorów sprzed wojny i po wojnie?

odp.: Tak przypominam sobie pastora Grimma, który mieszkał przy Breiterstrasse, a pastor Mai mieszkał w budynku w którym dziś mieści się Urząd Pracy. Po wojnie był Pastor Helmut Steckel, który dojeżdżał z Legnicy, a później byli: ks. Wolfgang Meißler, ks. bp Józef Pośpiech, ks. Jan Zajączkowski, ks. bp Ryszard Borski, a teraz jest ks. Andrzej Fober i ks. Dawid Mendrok. Byli też po wojnie i inni księża wikariusze.

8. Czy ma Pani jakieś pamiątkowe zdjęcia z kościoła Frauenkirche (kościoła ewangelickiego Marii Panny na Kamiennej Górze) w Lubaniu?

odp.: Tak, mam jeszcze kilka pamiątek.

9. Czy chciałaby Pani dzisiaj z perspektywy czasu jakoś ocenić, czym był i czym jest dla Pani kościół?

odp.: Jako młoda dziewczyna nie byłam zbyt mocno związana z kościołem, ale z czasem odgrywał on coraz większą rolę w moim życiu. Szczególnie mocno odczułam to w czasie powrotu z Berlina do Lubania po zakończeniu wojny. Wtedy doświadczyłam Bożej opieki i Jego prowadzenia. Znów byłam w moim Lubaniu.

10. Czy lubi Pani śpiewać pieśni i czy ma Pani jakąś swoją ulubioną?

odp.: Śpiewam dość słabo, ale bardzo lubię nasze ewangelickie pieśni, ich głęboką treść, a jedną z moich ulubionych jest: Toruj, Jezu sam.

11. Słyszałam od księdza, że każde nabożeństwo kończy się tą samą pieśnią. Czy to prawda i czy to ma jakieś znaczenie?

odp.: Tak, to prawda, rzeczywiście każde nabożeństwo w Lubaniu kończymy pieśnią: Za rękę weź mnie Panie. Tak było od kiedy pamiętam, ale nie wiem dlaczego.

Rozmawiała: Katarzyna Stachowiak z Parafii Ewangelicko-Augsburskiej w Lubaniu

Remont ewangelickiego kościoła filialnego w Bogatyni

Rada Parafialna Parafii Ewangelicko-Augsburskiej w Lubaniu podjęła decyzję o kontynuacji prac remontowych kościoła filialnego w Bogatyni. W roku 2016 zaplanowano remont elewacji oraz wejścia. Aby zrealizować ten plan trwa zbiórka ofiar na ten cel. Każdy może wesprzeć wysiłki Rady Parafialnej.

Każde wsparcie naszych starań jest ważne. Ewangelicy z Bogatyni nie są w stanie sami unieść ciężaru koniecznego remontu. Dlatego Rada Parafialna prosi o wsparcie. Osoby chcące pomóc w ocaleniu kaplicy mogą przesyłać środki na konto Parafii:

Numer rachunku bankowego: 94 1020 2137 0000 9402 0166 6130

z dopiskiem: na remont Kaplicy Ewangelickiej w Bogatyni.

Osoby chcące dokonać odpisu podatkowego przekazanej ofiary powinny umieścić w tytule przelewu: ofiara na cele kultu religijnego (na remont kaplicy w Bogatyni).

W naszej Parafii w Lubaniu zbieramy ofiary na listę na ten cel przez cały rok 2016.

Wszystkim, którzy zechcą wesprzeć PEA Lubań w remoncie Kaplicy Ewangelickiej w Bogatyni składamy serdeczne podziękowanie.

 

Rada Parafialna Parafii Ewangelicko-Augsburskiej w Lubaniu

UROCZYSTOŚCI JUBILEUSZOWE 10-LECIA PARAFII EWANGELICKIEJ W LUBANIU

W dniach 20-21. maja 2016 roku Parafia Ewangelicko-Augsburska w Lubaniu obchodziła jubileusz 10-lecia swojego istnienia jako samodzielnej Parafii. Ewangelicy skupieni w lubańskiej Parafii dziękowali Bogu za wszelkie błogosławieństwo jakiego doświadczyli przez ten czas.

Parafia Ewangelicko-Augsburska w Lubaniu została erygowana na mocy dekretu Konsystorza Kościoła Ewangelicko-Augsburskiego w RP z dnia 21.10.2005 roku. Siedzibą stał się Lubań położony na Górnych Łużycach, a jej granice wytyczają granice trzech powiatów: bolesławieckiego, lubańskiego i zgorzeleckiego. Nabożeństwa oprócz Lubania odprawiane są w filiałach: w Bolesławcu, Bogatyni oraz w Görlitz dla ewangelików ze Zgorzelca i okolic.

Dwudniowe uroczystości związane z jubileuszem 10-lecia Parafii Ewangelickiej w Lubaniu rozpoczął koncert Zespołu Pieśni i Tańca „Śląsk” im. Stanisława Hadyny. 20 maja 2016 roku Zespół „Śląsk” zaprezentował specjalny program sakralny zawierający pieśni ewangelickie w wykonaniu 70 artystów chóru i orkiestry. Koncert wspierany przez Hotel Sudetia w Świeradowie Zdroju odbył się w Miejskim Domu Kultury i składał się z dzieł m.in. Jana Sebastiana Bacha, Wolfganga Amadeusza Mozarta oraz Georga Friedricha Händla. Dopełniły go również kompozycje Stanisława Hadyny – założyciela i patrona Zespołu „Śląsk” oraz opracowania muzyczne utworów sakralnych dyrygenta Jean-Claudea Hauptmanna.

Drugiego dnia w czasie nabożeństwa dziękczynnego, które odbyło się w kościele parafialnym Marii Panny w Lubaniu zgromadzili się nie tylko parafianie, ale również wielu gości z kraju i zza granicy. Kazanie wygłosił ks. bp Ryszard Bogusz, który powiedział m.in.: Bracia i siostry. Serce rośnie, gdy w diasporze erygujemy nowe parafie. Serce rośnie, gdy możemy tu zaspakajać potrzeby duchowe naszych wiernych. Serce rośnie, gdy z optymizmem, w tych niespokojnych czasach, możemy patrzeć na rozwój naszego umiłowanego Kościoła.

Biskup Bogusz powiedział także: Dziś mówimy przede wszystkim o Domu Bożym, o ludziach, którzy ten dom tworzą. Radujemy się dzisiaj z wami! Wasz jubileusz to cząstka wielkiej historii Kościoła, historii, którą budowali nasi praojcowie. Budowali ją często w trudzie i znoju, w cierpieniu i pogardzie. Dzisiaj my, jako ich spadkobiercy możemy z podniesionym czołem świadczyć o naszym Panu, o Jezusie Chrystusie Zmartwychwstałym, który jest naszym Przewodnikiem.

W czasie nabożeństwa miała miejsce polska prapremiera pieśni ks. Martina Behma, który urodził się w Lubaniu i przez ponad 40 lat był duchownym ewangelickim w lubańskim kościele św. Trójcy w latach 1581-1622. Polskiego opracowania pieśni: Wie lieblich ist der Maien dokonała pastorowa Magdalena Królewicz w ramach parafialnych obchodów Dekady Reformacji.

Kolejnym akcentem nabożeństwa była modlitwa, błogosławieństwo oraz życzenia ks. bpa Waldemara Pytla i ks. bpa Ryszarda Bogusza z okazji 20-lecia ordynacji ks. Cezarego Królewicza – proboszcza lubańskiej Parafii.

Obecni byli także ks. Waldemar Szczugieł z Wałbrzycha, ks. Jerzy Gansel z Legnicy, ks. Reinhard Kramer z Berlina oraz ks. Albrecht Naumann z Ludwigsdorf.

Burmistrz Lubania Arkadiusz Słowiński w słowach pozdrowień powiedział: Przybycie do Lubania Księdza Proboszcza i utworzenie Parafii otworzyło nowy rozdział w historii naszej małej Ojczyzny. Dziękuję za dziesięcioletnią posługę duszpasterską i pracę diakonijną, które wpisują się w rozwój naszego miasta, wzbogacając je duchowo, religijnie i kulturowo. Wyrażam również wdzięczność za serce okazane mieszkańcom w potrzebie i codzienną troskę o zachowanie dla przyszłych pokoleń tego pięknego kościoła, który niesie Słowo Boże w Słowie i Sakramencie od 635 lat.

Starosta Lubański Walery Czarnecki skierował słowa: Niech świętowany jubileusz 10-lecia Parafii Ewangelicko-Augsburskiej w Lubaniu będzie powodem do zadowolenia i bodźcem do dalszego działania, któremu towarzyszyć będzie głęboka wdzięczność i ludzka życzliwość.

Reprezentujący starostę jego zastępca Konrad Rowiński zapewnił o przychylności władz powiatu dla znanych planów rozwojowych lubańskiej parafii.

Wśród przekazujących życzenia byli również: Marta Czarniecka – dyrektor ZSP im. Mickiewicza w Lubaniu, Margrit Kempgen z Görlitz reprezentująca m.in. Fundację Kościelną Ewangelickiego Śląska, ks. Albrecht Naumann z Parafii Ewangelickiej w Ludwigsdorf i Zodel oraz przedstawiciele partnerskiej Parafii Ewangelickiej Schleife/Slepo, którzy przywieźli z sobą w darze młode drzewko jabłoni z owocami w kształcie serc z zapisanymi na nich życzeniami. Aniela Pietruszczak – przedstawicielka Parafii Ewangelickiej z Jawora przy Kościele Pokoju przekazała w imieniu rady parafialnej dar na zakup nowych żyrandoli do kościoła w Lubaniu.

Nabożeństwo uświetnił śpiew Luterańskiego Chóru Graduale z Bielska-Białej pod dyrekcją Agaty Fender, który jeszcze po nabożeństwie i przerwie na poczęstunek wykonał specjalny jubileuszowy koncert. Był on zarazem doskonałym podsumowaniem dwudniowego świętowania wciąż najmłodszej Parafii Ewangelickiej w Polsce.

ks. Cezary Królewicz